  |
|
Tu w dolinach wstaje mgła wilgotny dzień Szczyty ogniem płona, stoki kryje cień Mokre rosa trawy wyparuja dnia Ciepła, które pierwszy słońca promień da. Ref: Cicho potok gada, gwarzy posród skał O tym deszczu, co z chmury trochę wody dał Swierki zapatrzone w horyzontu kres Głowy pragna wysoko, jak najwyżej wzniesć Tęcza kwiatów barwny połoniny łan Słońcem wypełniony jagodowy dzban Pachnie swieżym sianem pokos pysznych traw Owiec dzwoneczkami cisza niebu gra Serenada swierszczy, kaskadami gwiazd Noc w zadumie kroczy mroku scieląc płaszcz Wielkim wozem księżyc rusza na swój szlak Pozłocistym sierpem gasi lampy dnia |
Based on SZABLONY.maniak.pl