  |
|
Chorałem dzwonków dzień rozkwita, jeszcze od rosy rzęsy mokre. We mgle turkoce pierwsza bryka, Słońce wyrusza na włóczęgę. Droga pylista, droga polna, jak kolorowa panny krajka. Słońce się wznosi nad stodoła, będzie tańczyć walca. A ja mam swoją gitarę, Spodnie wytarte i buty stare, wiatry niosą mnie - na skrzydłach. A ja mam swoją gitarę, Spodnie wytarte i buty stare, wiatry niosą mnie. Zmoknięte swierszcze stroja skrzypce, Żuraw się wsparł o cembrowinę, Wiele nanosi wody jeszcze, Wiele się ludzi z niej napije. Droga pylista, droga polna, jak kolorowa panny krajka. Słońce się wznosi nad stodoła, będzie tańczyć walca. A ja mam swoja gitarę, Spodnie wytarte i buty stare, wiatry niosa mnie - na skrzydłach. A ja mam swoja gitarę, Spodnie wytarte i buty stare, wiatry niosa mnie. |
Based on SZABLONY.maniak.pl